Overal waar ik kwam hoorde je vogels zingen of alarmeren. Deze Sperwerman bijvoorbeeld, die kwam ik op het spoor, toen hij luid alarmerend achter een Buizerd aan jakkerde. Zijn vrouwtje moedigde hem vanaf haar nest zachtjes aan. Toen hij vervolgens zijn doel had bereikt, landde hij netjes binnen het bereik van mijn camera. Bedankt!
Een eindje verderop waren deze Zanglijster en deze Merel verwikkeld in een zangcompetitie. Ík draaide mijn stoel voor de Merel. Met zijn zeer herkenbare geluid heb ik namelijk meer, dan met het imitatie-gedoe van de Zanglijster.
En ook in Leiden was het raak. Daar hoorde ik de Boomvalk zachtjes voor zich uit lahnen. Jammer alleen dat zij hem peerde toen er een wandelaar onder haar langs liep, anders had ik haar wellicht niet alleen gehoord, maar ook gekiekt.
(De Boomvalken in Segbroek waren trouwens vandaag niet thuis. Niet te horen en niet te zien.)
Terug op Scheveningen gaf de Zwarte Roodstaart met zijn gezang netjes aan waar ik hèm zoeken moest.
En tot slot deze, vorig jaar als kuiken in Noorwegen gekleurringde, Grote Mantelmeeuw. Die hield zijn snavel. Hij werd al 'horen'dol van het gekrijs van de baltsende Visdiefjes.
Kortom: geluid genoeg!
