De Zwarte Specht is voor mij een nieuwe soort (#280). Ik vond het koppel via de waarneming van Piet (of moeten we écht 'Pieter' gaan zeggen?). Ze stelden wél mijn geduld aardig op de proef. Het duurde dik een uur alvorens ik de eerste geluiden hoorde. Daarna was het nog een hele klus om ze ook nog te zien te krijgen, om van fotograferen maar te zwijgen. Maar ze staan er herkenbaar op en daar ging het om tenslotte.
Met dank dus aan Drs. P.
Ik ging naar de Ganzenhoek voor een Nonnetje, een Klapekster en een Kuifmees. Gelukkig liet die laatste soort zich even zien. Net lang genoeg voor twee bewijsplaatjes. Bert zou er voor tekenen, zei hij. Ik niet echt. Ik had hem in september 2011 namelijk al beduidend beter voor de lens gehad. Toen werd hij zelfs Foto van de Maand. Dat redden deze bij lange na niet.
Het voorjaar was te horen in Clingendael. Boomklevers, Boomkruipers, Buizerds, Glanskoppen, Grote Bonte Specht en Kool-, Pimpel- en deze Staartmezen. Waar ik eigenlijk voor kwam, was echter niet te horen, de Sperwer. Komt nog wel..... hoop ik.
Klik op de foto voor een vergroting.
De Strandleeuwerik liet vanochtend even zien dat hij 's winters best wel (mini-)hoorntjes heeft. In zijn broedkleed zijn die echter - volgens de ANWB Vogelgids van Europa - beduidend langer en fraaier. Kijk maar eens naar deze foto van Danny Brown. Goed dat het beestje die nuance even onder de aandacht bracht, anders kunnen er toch mooi misverstanden over ontstaan, toch?
In het radioduin zat het vrouwtje Torenvalk heerlijk te zonnen. Even leek het erop dat ik nu wél een prooioverdracht zou kunnen kieken. Ik hoorde het mannetje op een gegeven moment namelijk roepen. Bij nader inzien riep hij dus niet dat hij er aan kwam, maar dat zijn naar hém toe kon komen. Zij vloog af en verdween buiten het bereik van de camera. Ik moet dus duidelijk nog uitvinden waar de nieuwe overdrachtplek dan wel is. In elk geval dus niet op het dak van de nestbak, zoveel is nu wel duidelijk. Dat zou trouwens ook niet in het beeld passen, bedacht ik mij achteraf. Dom, dom, dom, dom. Wordt vervolgd!
Klik op de foto voor een vergroting.
's Winters heeft de Strandleeuwerik helaas geen hoorntjes. Dat maakt hem juist zo apart. Het exemplaar dat nu tussen de binnenstrandjes van de havenhoofden heen en weer pendelt is nog in wintertooi. Ook mooi!
Ik denk trouwens dat Piet de ontdekker was, want hij zette hem gisteren als eerste en enige op waarneming.nl.