Geen fanfare, geen tromgeroffel, geen champagne of spuitende sleepboten. Zelfs geen directeur, douanebeambte of marechaussee. Wat mankeren die sleepbootbazen toch? *

Eerst de ROTTERDAM die stilletjes binnenkomt en nu de ALP DEFENDER. Ik dacht nog even dat het hele feestgezelschap aan boord van de museumzeesleper HOLLAND zat, want die bleef daar - met een dek vol met op zijn zondags geklede grijsaards - even rondcirkelen. Maar nee. Bijna niemand scheen de eerste 'thuiskomst' van een gloednieuwe, ultramoderne sleper uit de ALP FUTURE-klasse, die haar eerste wereldreis heeft gemaakt, belangrijk genoeg te vinden. Behalve de bunkerboot, de vrouw van de kapitein en haar zoon , een handjevol tugspotters en ik dus.

Ik pikte haar - de ALP DEFENDER dus - om half acht vanochtend op. Toen nog thuis achter de PC. En zodra ik zag dat Hoek van Holland nog haalbaar was voor mij, vlug douchen en wegwezen. Ik had geen tien minuten later moeten zijn. Even voordat zij (?) toeterde, had ik haar in de zoeker. Daarna nog een keer opgepikt in Maassluis en tenslotte het aanmeren aan de Holland Amerikakade kunnen zien en beleven. Ik wél dus!  En wat een schip. Om stil van te worden. Morgen gaat zij helaas al weer weg. Wederom met stille trom, vrees ik. Weer op zo'n lange reis. En we horen t.z.t. van Jan Dootjes wel hoe hij is gevaren, want die zit aan boord. Nou, vaarwel en wie weet tot ooit!

*) P.S.
Uit het artikel 'ALP DEFENDER bezoekt thuishaven Rotterdam' van Dick Overduin in de Lekko #371, begreep ik dat er tóch een ontvangst geweest is voor relaties en de media....(zij wél)! (Als pleister op de wonde, beloofde men mij wél - in ruil voor een deel van mijn fotoreportage - t.z.t. een bezoek aan het schip, maar helaas kwam het nooit tot uitbetaling!)