De Nachtegaal heette mij van harte welkom in het Westduinpark.
Daarna gebeurde datzelfde bij de Torenvalken. Daar vond net een wisseling van de wacht plaats, waarna het mannetje op het randje kwam staan. Net zoals Marius al op 30 maart had gezien, viel mij op dat het een nog erg jong mannetje betreft. Nog nauwelijks op kleur.
Bij de volgende wissel viel het mij op hoe donker het vrouwtje is.
En ter afsluiting van mijn bezoek aan hen stond er nog een paring* op het programma. Dat gaat wel goed komen daar!
*) Marius was op 9 april ook al getuige van een paring. Ik was dus niet de eerste. Zie dit verhaaltje.
