Hij zit er sinds eergisteren, de Struikrietzanger. Ik kreeg hem toen al door van Natalia, maar voer op dat moment op de Kaag. Vandaag zat hij er dus gelukkig nog!
Tussen twee treinpassages zong hij zo af en toe zijn hoogste lied. Bijzonder, zo'n zeldzaamheid en toch zo goed te fotograferen! Nog niet goedgekeurd door de hoogmogendheden, dat nou weer niet, maar toch alvast genoteerd als nieuwe soort en wel #316!