De Spaanse Mus van de Maasvlakte zat, toen ik aankwam, ín het hek. Goed voor een eerste bewijsplaatje. Maar er kwam meer. Hij wilde er kennelijk mooi opkomen, dus ging hij óp het hek zitten. Tot overmaat van mazzel kwam hij telkens een stapje dichterbij. En daarbij zat ik nog precies goed ten opzichte van het licht ook. Hoe mooi wil je hem hebben? Een goedmakertje voor die Pestvogel denk ik....(soort 306!) Met dank aan Ferry.
En toen ik na de lunch nog even terugkwam en om 14:30 uur mijn laatste kiekje van hem schoot, vond hij het ook wel welletjes. Hij vertrok een half uurtje na mij als ik DBA mag geloven