Voordat ik van huis ging richting Panbos, luisterde ik het geluidje een paar keer af dat Luuk Punt op het internet had gezet. Bedankt Luuk!. En nog voordat ik ter plekke was, hoorde ik het beestje al. Hij had er duidelijk zin in. Even vreesde ik dat mijn fotosessie in de soep zou lopen, omdat er een schoolklasje schreeuwende kinderen precies rond zijn territorium levend Stratego ging spelen, maar dat hielp mij bij nader inzien. De Fluiter werd er dermate hyper van, dat ik precies kon volgen waar hij zat. Ik kon eigenlijk na vijf minuten al naar huis, want ik had hem onmiddellijk en nog goed ook. Mazzel dus! Soort 305: de (Pan-)Fluiter!