Ik werd met trompetgeschal verwelkomd. Daar was ik niet echt blij mee, want het betekende dat zij de aftocht bliezen. En dat, terwijl ze zo mooi vlakbij het Ganzenhoekbankje zaten. Zij zagen mij echter eerder dan ik hen.
Ondanks dat en ondanks het grauwe weer, staan ze er toch herkenbaar op, pa, ma en ukkepuk Wilde Zwaan. Ik ben er in elk geval tevreden mee en daar gaat het om, toch?