Er zat een Oosterbeekse Torenvalkenjong op de knoesten buiten de kast, toen ik aan kwam. Of die er weer in is gedoken of ergens in of rond de boom is gaan rondscharrelen, heb ik niet meer meegekregen. Daarvoor werd ik namelijk teveel in beslag genomen door de loop der dingen.

Zo ontmoette ik daar Anita Voortman, de Dierenambulance-vrijwilligster die de vrijdagavond nauw betrokken is geweest bij de redding en hoogst persoonlijk het vijfde jong heeft gevonden. Zij heeft mij verteld en ter plekke laten zien hoe dat precies in zijn werk is gegaan. Een emotioneel geladen actie alles bij elkaar. Zelfs nu - bij de "herbeleving" - liep haar adrenaline-niveau weer aardig op. Prachtig om te ervaren hoe gedreven zij - net als alle andere betrokkenen bij dit "ongeluksnest" trouwens - is. Dankzij haar en al die anderen leven er in elk geval nog vier en zeer waarschijnlijk wel vijf. Dat vijfde heb ik echter nog niet terug kunnen vinden op de spaarzame foto's die ik vanmiddag kon schieten. Bovendien waren die, door het regenachtige weer, ook nog eens buitengemeen donker, dus nauwelijks om aan te gluren.
Op bovenstaande foto #2 zijn er vier te onderscheiden. Kijk zelf maar.

En het voeren? In de twee uur dat ik was (12:30 - 14:30 uur), kwam het vrouwtje drie keer prooi aanbrengen. Dat houdt dus niet over, maar wie weet wat ze vanmorgen al heeft gedumpt.
We gaan ze de komende dagen nauwlettend in de gaten houden. Wordt dus vervolgd.

_{Klik voor de diashow van de hele "Operatie Oosterbeek" op deze button:}