We gingen eigenlijk alleen maar op verkenning op basis van de waarneming van de Europese Kanaries. Een nieuw gebied, een nieuwe soort (#281), effe wennen dus. Het waren echter niet de Europese Kanaries, maar de Velduilen die zich als eerste lieten zien. Wauw! Ook goed toch? En de Europese Kanaries? Die zagen we vaak zat, maar niet dichtbij genoeg. Dan deed de Velduil het stukken beter. Die vloog eerst over ons heen en ging toen mooi op een bonkje zitten. Mazzellll!
Een leuk dagje uit van de Stichting dus en voor herhaling vatbaar. Nu we weten wat ons te wachten staat, kunnen we een volgende keer, met iets meer geduld en met de grote lens, vast nog wel beter scoren. Wordt dus (waarschijnlijk) vervolgd.