De Rosse Franjepoot zat mij - ondanks de sombere berichten van Marius - keurig op te wachten zuid van het Zuidelijk Havenhoofd. Precies zoals de meldingen van gisteren luidden. Sterker nog, even later kwam er ook nog een tweede in beeld. Het moet toch niet gekker worden.
Maar dat werd het wél, want ook de Grote Gele Kwikstaart - die Arno had gezien bij de helling - verwachtte niet alleen mijn komst, ook hij had voor een tweede exemplaar gezorgd. (Ze kwamen wél samen op de foto, maar niet om aan te zien. Kijk hier maar.)
Alleen de Zwarte Roodstaart. Die bleef in z'n eentje en buiten het bereik van de camera. Dat om mij met beide benen op de grond te houden. Had ik kennelijk even nodig!