Om 10:45 uur zag ik vlak voor mijn huis een "blow" in mijn kijkerbeeld. Eerst dacht ik even te hallucineren, maar nee, hij was het echt, 'onze' Bultrug. Hij kwam tot op de zandrichel, zo'n 300 meter uit de kust [foto 1.]. Daarna ging hij nog wat in het kleine ankergebied liggen 'klooien' [foto 2.]. Na een dik kwartier had hij het gezien en vertrok richting haven (en ik ook). Toen ik daar was, was hij al ruim voorbij, richting Zandmotor. Op de terugweg kwam hij om om 13:54 uur voor de haven langs [foto 2.] en toen hij richting Pier zwom, hield ik het voor gezien. Weer geen verbetering van John's wereldprent, maar toch leuk....
(Zie ook: waarneming.nl)
Vanochtend kreeg ik hem dus wél voor de lens. Hier zwemt hij tussen de vier "drain"-boeitjes. Hopelijk morgen wat dichterbij!
P.S. Ik maakte een Facebookgroep aan over dit beest. Zie: https://www.facebook.com/groups/BultrugScheveningen/
Komt een Vosje een Konijn tegen, snuffelt er even aan en vraagt dan: 'Ben jij lekker?' Zegt het Konijn: 'Zo voel ik mij niet!' 'Oh! Jammer....'
Eerst renden ze achter elkaar aan en toen ging er een stoer staan te wezen boven op een duintop. Zie je toch niet vaak.
Ik was ze al bijna vergeten, de Grienden van vorig jaar. Vandaag kreeg ik dit artikel onder ogen van Guido Keijl in het blad Zoogdier. Daarbij dus een foto die ik op 28 oktober van de groep wist te maken. Nu weet ik het weer!
"Wanneer gaat'ie nou eindelijk open?" Je hoorde het het Zeehondje in de Spuisluis bijna denken. Onrustig zwom hij heen en weer, totdat mijn kalmte op hem afstraalde. Toen legde hij zich er maar bij neer. Het was tenslotte pas nét hoogwater geweest. Hij moest dus nog even geduld hebben.
Bij De Pijp trof ik deze 'punker'. De 'nieuweling' uit de titel van dit verhaaltje. Een mannetje Middelste Zaagbek. Hij kwam - speciaal voor mij - even langs mijn auto zwemmen, zodat ik niet hoefde uit te stappen. Bedankt beest! Daarna zocht hij het midden van de 1e Haven op, stak zijn kop in de veren en deed verder niets meer. Precies op tijd dus. Het leek wel afgesproken werk.
De IJsduiker zwom in de Loosduinsevaart, vlakbij de plek waar ik parkeerde. Ook weer alsof afgesproken. Op de minuut nauwkeurig. Hij was Meerkoetjes aan het pesten. Voor de foto dook hij nog even een Amerikaanse Rivierkreeft op en ontdeed hem - voor de lens - van zijn scharen. Dat gaf nog wat kleur aan het grauwe, regenachtige geheel. Daarna peerde hij hem weer het Laakkanaal op richting Escamplaan/Soestdijksekade, achtervolgd door Arno. Ik hoor nog wel van hem wie er sneller was...
Voor de overige foto's: klik hier:
Op de Duindorpdam lag een Gewone Zeehond te liggen. Een wat vreemd gekleurde/gevlekte, maar een kerngezonde, zo te zien. Niet uniek; wél bijzonder, toch?
Oranje-blanje-bleu. (Tegenover uitkijkpunt 7.)
Verroest; alweer? (Uitkijkpunt 6.)
Daar voor zag ik in de jachthaven de IJsvogel weer haar rondjes maken. Ik kiekte haar toch nog maar een paar keer, je weet maar nooit wie ik er een plezier mee doe....
Een dame met hond verjoeg de Gewone Zeehond al van het strandje naast het Zuidelijk Havenhoofd. Toen kwam er ook nog eens een ploegbootje vlak langs. Je zag hem denken: "Hé jij daar! Doe er eens wat aan! Ik kom hier voor mijn rust....!"
Wat een geluk dat de glazenwasser net was geweest, want daarom besloot ik even te gaan 'proef-kijken'. En wat dacht je wat? Zeven Noord-Atlantische Grienden om 10:11 uur recht voor mijn net gewassen raam! Binnen de verkenningston, dus op circa 3 km schat ik in. Het was helaas wat heiig. Ondanks de afstand en het zicht waren de bewijsplaatjes die ik vanuit mijn raam schoot voor waarneming.nl goed genoeg om mijn ontdekking goed te keuren.
Dit keer had ik de tegenwoordigheid van geest om ook August, de beheerder van de Haagse Vogelaars-Whatsapp-groep om 10:16 uur te sms'en dat er vreemde zeezoogdieren t.h.v. de Keizerstraat zwommen, anders was het weer een soort Konings(eider)-drama geworden.
Vincent belde mij wat later voor nadere info, ging er met zijn kijker op af en bracht ze op naam. Hij gaf de melding verder door. Nu weet de hele wereld het dus!
Inmiddels zouden telescopers gezien hebben dat er ook nog een kalf bij zit. Acht wellicht dus, langzaam richting Zuid drijvend! (Zie voor verdere berichtgeving ook mijn Facebookpagina via de button rechtsboven.)
Het filmpje dat ik schoot, is het aanzien nauwelijks waard. Mijn statief lag in de auto en dat is te zien ook. Schokkerig handwerk. Sorry.
Publicaties:
P.S.
Nadat de groep vrijdag de dertigste rond 14:15 uur nog door een SAR-helikopter werd gespot bij de Noordpier van Hoek van Holland, komt op 2 november het droeve bericht dat er tien in Calais zijn gestrand. Waarschijnlijk dezelfde groep. Zeven zijn er overleden. Bij drie wordt nog een poging ondernomen om ze naar zee terug te krijgen. Lees er meer over via deze links:
Er hebben zich diverse deskundigen over gebogen die allemaal tot dezelfde slotsom komen: een Rosse Vleermuis-man. Waarvan acte.
Hierbij nog een tweede, helaas iets minder scherpe, foto. (Klik erop voor een vergroting!) Een derde foto staat in het Album.