Vanaf mijn boot kan je in de noordhoek van het Norremeer de eendenkooi van Warmond zien liggen. Vandaag ben ik er op excursie geweest.
Hij wordt door vrijwilligers geheel gereconstrueerd. Een flinke klus nog en leuk om te zien. Hier onze gids Hans bij een van de vangpijpen.
Na afloop ben ik het pad nog even afgelopen richting het bosperceel aldaar. Het wemelde daar van de Witte Kwikstaarten. Dit jong haalde het Vogelalbum. Ik moet binnenkort nog eens terug met een stoeltje, een camouflagenetje en mijn 500mm, want dan lopen ze bij wijze van spreken over je heen. Dan moet er vast een betere foto te maken zijn. Ik krijg het druk!
Het pad van een Kiekjesdief gaat niet altijd over rozen. Zoals vandaag bijvoorbeeld.
Met mijn boot struinde ik de oevers langs en kiekte wat Grutto's. Sommige van heel dichtbij en in leuke poses, dacht ik, maar daarover straks. Toen ik daarna aan een eiland aanlegde en daar even de benen ging strekken schoot uit het riet een vrouw Bruine Kiekendief te voorschijn. Kennelijk verstoorde ik haar in haar broeden. Alras kwam ook pa aanvliegen en samen cirkelden ze steeds in de buurt. Op een gegeven moment doken ze telkens opzichtig een stukje verderop het riet in, om mij de indruk te geven dat hun nest daar was. Inmiddels had ik mij al weer teruggetrokken op mijn boot om van een afstandje de zaak te volgen. Dat was echter niet ver genoeg om hen gerust te stellen. Pas toen ik had losgegooid speerde moeders weer naar haar oude nest. Dus toch.
Alle foto's gingen de mist in. Kennelijk was het programmawieltje van mijn nieuwe camera verdraaid en was ik vergeten te checken of wat ik schoot ook goed over kwam. Voor joker dus alles, maar wel een grappige Kiekendief-ervaring rijker.
De afgebeelde Grutto-man schoot ik vorig jaar op bijna dezelfde stek en onder bijna dezelfde omstandigheden.
Er hebben zich diverse deskundigen over gebogen die allemaal tot dezelfde slotsom komen: een Rosse Vleermuis-man. Waarvan acte.
Hierbij nog een tweede, helaas iets minder scherpe, foto. (Klik erop voor een vergroting!) Een derde foto staat in het Album.
Gelukkig dat er nog andere levende wezens getuige van zijn geweest, anders was ik toch stevig aan mijn pillen gaan twijfelen. Als een soort batman verscheen hij ineens boven het Meeslouwerplasje.
Zelfs de Buizerd wist niet wat hij ermee aan moest. Hij vloog even mee, maar haakte toen maar af. Ik heb geen idee wat het is. Het formaat was behoorlijk. Niet zomaar het vleermuisje dat ik 's nachts rond de kerk zie fladderen. Deze zat er qua formaat tussenin, tussen de Buizerd en mijn kerkfladderaar, dus. Wie het weet mag het zeggen. Zijn show duurde al met al een minuut of vijf. Toen vloog hij, toch wat onder de indruk van de Buizerd, eerst richting hut om daarna terug te komen en richting Restaurant De Knip te vliegen. Ik heb er drie prentjes van in het Album gezet.
En oh ja, ik trof vandaag ook nog gewone vogels, zoals de Staartmees in het Prielenbos en de Blauwborst op zijn plekje bij het poeltje aan de Vliet. Bleef het toch nog voor een deel een 'gewone' dag.
Gisteren was door de trektellers de Roodhalsfuut gesignaleerd. Die wilde ik ook wel. Zo kwam hij, naast de Geelpootmeeuw, de Drieteenmeeuw en de Groenpootruiter, op mijn verlanglijstje voor vandaag. Hoewel het weer meezat en mijn wisselende gezelschap aangenaam, kwam alleen de laatste acceptabel voor de lens. Ik ben er wel tevreden mee en zeker met het feit dat ik niet geheel gesloopt op de basis terugkeerde. In het Vogelalbum en op waarneming.nl staat er trouwens nog een.