Ze zitten keurig in de buurt van het nest te wachten op hun eten, de vier jonge Sperwers op de Kaag. Zodra er een prooi op het nest wordt gedropt door een van de ouders is het 'aanvalluh". Hier is dat gedoe net achter de rug en mag deze - waarschijnlijk oudste - jongeling zo te zien het eerst aan tafel. Twee tellen later is hij aan het plukken.
De jongste telg staat in het Vogelalbum.
De eerste keer dat de titel 'Foto van de maand' wordt vergeven, vallen er gelijk twee in de prijzen. De eerste is de Slechtvalkfoto 'Time Flies' van 4 juni en de tweede de foto van de IJsvogel in het Prielenbos die met de schellen voor de ogen zijn prooi doodslaat tegen de tak, gemaakt op 29 juni.
Soms zegt één foto meer dan duizend woorden! Dit is er zo een wat mij betreft. Toen de batterij van mijn videocamera leeg was en ik nog even wat foto's ging schieten, gebeurde het. Een lucky-shot van vijf hongerige koppies die pa - met prooi - een snelle landing beletten. Nou ik kan je verzekeren dat die landing toch is gelukt. Wat rommelig en niet zijn mooiste, maar prachtig om te zien. Een mooi besluit van een middagje posten. Een middag die - bij mijn wandeling naar de Watertoren van Scheveningen - begon met de waarneming van een Torenvalk-jong dat wat op de toren aan het klooien was. De eerste 'uitvlieger' dacht ik toen nog. Hij c.q. zij moest zich aan de bliksemafleidingsdraad beethouden om niet van de koepel af te roetsjen. Intussen hield moe alles vanaf de top nauwlettend in de gaten. Kan je nagaan, toen had ik mijn camera nog niet eens uit de tas. Op het moment dat de wind even afvlakte zocht hij/zij snel het vertrouwde nest weer op.
Arno en Gerda kregen dit alles vanaf de andere kant van de toren mee, want zij stonden dáár al even. Daar waren drie jongen in beeld en wat later zagen wij er samen vier. Toen ik mijn spulletjes had geïnstalleerd en mijn eerste testopnames had gemaakt met de videocamera van Karel - en zij inmiddels waren vertrokken -, zag ik opeens een jong arriveren dat ik nog niet eerder had gespot. Dat was vijf! Een die duidelijk al wat beter uit de vleugels kon dan de krabbelaar van eerst. En te zamen met wat prooi-overdrachten en wat meeuwen-verjaag-acties was het een middagje om in te lijsten.
P.S.
Een Woudaapje! Ja, dat is toch écht een vogel. Wie die naam heeft verzonnen mag Joost weten, maar het is een kleine uitvoering van de Roerdomp. Erg schuw en uiterst zeldzaam. Don had mij een tijdje terug een plek laten zien waar ze zouden moeten zitten. Toen waren ze er (nog?) niet, maar vandaag volop. Ik zag er minstens drie. Allemaal mannetjes. Soms redelijk hoog in het riet en een paar keer ook elkaar achterna vliegend. Een bijkomend ongemakje was wel dat het bijna allemaal tegen het licht in gebeurde, dus qua fotograferen was het iets beter dan knudde. Maar..ik heb ze gezien, voor het eerst van mijn leven en dat is ook veel waard. Met dank aan Don voor de tip. In het Vogelalbum staan nog een paar foto's. Even doorklikken dus.
Daarna nog even in het Bieslandse Bos gespeurd naar de Wielewaal, maar die hield zich stil. Daarvoor moet je dus vroeger opstaan.
De middagsessie werd een heel ander verhaal. Dat staat dus ook in een ander verhaal.
P.S. Ik bleek ook een filmpje opgenomen te hebben van een 'zingend' Woudaapje. Erg bewogen, maar misschien toch leuk.
Als het beest niet zo vliegensvlug was geweest, was mijn eerste foto van hem nóg mooier geworden dan deze.
Het zat zo....je gelooft het niet. Ik wilde vandaag met mijn 500 mm. een poging wagen mijn Koekoek-foto's van gisteren te verbeteren. Toen ik aankwam hoorde ik hem nog niet. Daarom besloot ik eerst even op verkenning te gaan om te voorkomen dat ik mij voor joker een breuk aan dat ding zou tillen. Nou, dat hoefde wat hem betreft mooi niet. Ik had nog geen twintig stappen - zonder camera - richting populierenbosje gezet, of daar haalde hij mij in. Alsof hij mij had zitten opwachten. Terwijl hij zich in een van de hoogste bomen ging warm zingen, speerde ik terug naar mijn auto, maakte mijn camera klaar en spoedde mij vervolgens naar het plekje op het pad waar ik hem hoopte te portretteren. Voordat ik mijn statief daar had uitgeklapt kwam hij al op de tak zitten waarop ik hoopte. Alsof hij mijn gedachten had gelezen. Hij keek mij ongeduldig aan. En juist dié foto kon ik nog niet maken. Die van drie tellen later wél. Maar toen was hij al een boompje verder gevlogen. Stuk ongeduld. Hoewel.. deze foto - de eerste van de ochtend dus - bleek achteraf toch de beste geworden te zijn. Jippie e.d.
De rest van mijn 'vangst van de dag' bestond uit één Bosruiter*, twee Oeverlopers en één Tureluur. Alleen de eerste twee kwamen in het Vogelalbum.
* Zie mijn determinatieverzoek en de reacties daarop.