Hebbes! Mijn eerste Kruisbek. Een mannetje. Precies een week nadat Arno ons had laten zien waar hij ze eerder zag en ook precies op die plek.

Toen ik het gebied in liep, vlogen er al een stuk of dertig over. Ik vreesde dat daarmee mijn beurt voorbij was. Gelukkig landden er wat later een stuk of acht in de bomen langs het pad waarop ik liep. Ik kreeg er slechts één vrij in de zoeker, maar beter één dan géén, toch? En vlak daarop begon het zachtjes te regenen en was mijn beurt écht voorbij. Maar mijn dag kon niet meer stuk!

Soort 247!

De volgende alstublieft.

IMG_6443_1050

Geen idee waar ik vanmiddag naar heb gekeken. Was het nou een baltsritueel tussen twee verliefde Bruine Kiekendieven óf was het een ordinair territoriumgevecht?

Ik zou het écht niet weten, maar gezien de felheid denk ik het laatste. Hoewel ze na afloop beide nog even over mijn bootje vlogen om te laten zien dat het allemaal eigenlijk niks voorstelde. Rare beesten.

  

Daarvoor was ik op Koudenhoorn nog wezen zoeken naar de Sperwers, maar geen tekenen die op hun aanwezigheid wezen. Wél ondermeer wat Nachtegalen gezien en vooral gehoord. Prachtig!

Al met al een lekker dagje Kaag!

Heel even werd het nog spannend, want toen ik de Brandweer belde dat we 'los' konden, bleek de actie niet in de planning te staan. Sterker nog, de hoogwerker had een 'technisch mankement' en was derhalve niet inzetbaar. Gelukkig bleek hij snel gerepareerd te zijn en kwam hij met ca. anderhalf uur vertraging alsnog. Wat een knoepert van een voertuig trouwens.
Rutger was zo gek om als co-piloot in het bakje de hoogte in te gaan en maakte van de hele operatie en passant ook nog een hele serie foto's en filmpjes. Deels als bewijs dat het écht om prikkeldraadnesten ging en deels voor de lol.
De hele klus duurde al met al precies een uur en bestond uit het wegknippen van de twee oude prikkeldraadnesten en het monteren van de nieuwe bak op een hoogte van zo'n 22 meter. Moet je dus duidelijk geen hoogtevrees hebben.

En de Torenvalkjes? Die volgden het hele spektakel vanaf een afstandje en toen de laatste kijker was verdwenen, kwam het vrouwtje even poolshoogte nemen. Ze verbaasde zich over haar lege stek en verdedigde 'haar' mast nog met verve ten opzichte van een langsvliegende kraai.
De keuze van de paal is dus wel goed. Nu nog afwachten of ook het nieuwe nest in de smaak zal vallen.

Wordt vervolgd, met dank aan alle spelers! En kom binnenkort gerust nog even terug want er komt nóg meer beeldmateriaal.

Kennelijk had deze Grote Burgemeester (3e KJ) ons gisteren horen mopperen. Piet en ik beklaagden ons toen namelijk over het gebrek aan Burgemeesters rond de haven deze winter en over het feit dat ik er voor eentje al twee keer voor joker naar Vlaardingen was geweest. Als blijk van goede wil stond hij mij vanmorgen op het strandje voor het semafoor op te wachten. En ik? Ik was er niet klaar voor. Mijn camera lag nog netjes thuis uit te blazen van het vele werken van de afgelopen tijd. Dus eerst maar met de telefoon wat bewijsplaatjes geschoten, vervolgens om 11:55 uur de SMS-groep ingeseind en toen ras huiswaarts gemarcheerd om de camera (en mijn Pooljas) op te halen.

Bij terugkomst zat hij er gelukkig nog. Inmiddels in gezelschap van Gerjon en Vincent. Met de goede camera de echte plaatjes gemaakt en ontdekt dat het beest niet van brood houdt. Want toen Vincent begon te strooien peerde hij hem. Hij streek vervolgens neer op het dak van de visafslag om daar uren te blijven dutten en poetsen.

Toen Gosse en ik om een uurtje of drie afhaakten, zat hij er nog. Kennelijk in afwachting van Piet. Dus ff doorfietsen Piet!

En ik? Ik hoef dus helemaal niet meer naar Vlaardingen. Ze komen maar naar mij toe als ze zo nodig op de foto willen!

De Scheveningse Torenvalken zijn hun huis kwijt. Het oude eksternest boven aan de trap van de lichtmast van het hoge witte geleidelicht op de haven, waarin zij vorig jaar hun drie jongen grootbrachten, is spoorloos verdwenen. Zij zullen dus opnieuw op zoek moeten naar passende woonruimte. Vandaag trof ik ze een paar palen verder naar zee. Kennelijk op verkenning. Ik ben benieuwd waar ze terecht gaan komen.

Of de Grote Burgemeester hem gepeerd was voor deze Sperwer zal altijd wel een raadsel blijven, maar ik kreeg hem vanochtend in elk geval niet te zien; niet levend en niet geplukt. Voor dat laatste is hij ook een stukje te groot dunkt mij.

Ook in de Rietputten kreeg ik andere vogels voor de lens dan waarvoor ik kwam. Er zat een behoorlijk groepje Putters, vergezeld van een paar Sijzen. Voor het andere spul woei het toch te hard vrees ik.

Beide foto's laten trouwens mooi zien dat - ondanks de behoorlijke afstand en dus de forse crop - de scherpte beduidend beter is geworden dan vóór de afstelling.