Toen ik aan kwam, stond het Duindorpse Torenvalkvrouwtje wat zielig op de lege kast voor zich uit te hijgen. Duidelijk een gevalletje 'empty nest syndroom'.

Even later had ze kennelijk zo'n honger dat ze luid bedelroepend op zoek ging naar het mannetje. Die kwam pas na een stief kwartiertje opdagen met een muis. Luid vloekend nam moe die in ontvangst en ging hem in haar favoriete struik zitten verorberen. De vijf in beeld zijnde jongen waren het daar duidelijk niet mee eens en lieten dat weten ook. Dat leverde in de tijd dat ik er was niets op. Pa was kennelijk weer met tropenverlof.

Mijn doel was eigenlijk om bij de twee laatvliegers de sexe vast te stellen. Bij de [LT0] was het twijfelachtig. Wel de smalle strepen op de staartveren, maar niet het overtuigende grijs van broertje [LS9]. Die moet nog een paar dagen uitkleuren.... (Zie ook de andere foto's onder de button.)
De [LS8] kreeg ik niet herkenbaar in beeld. Of het is de ene die helemaal afwezig was, of ik kon zijn/haar ring niet aflezen. Geduld dus.

En hier een jonge onderzoeker die zich afvroeg hoe een mannetje er dan uitziet......