Na een uurtje kwamen er zo'n vijftien Appelvinken aan vliegen. Ze bleven eerst een tijdje hoog in de bomen om de boel te verkennen. En toen ze eenmaal de conifeer in durfden, streek er ook een, met picknickmanden gewapende, groep schreeuwers neer op het onderliggende grasperk. En daar nu waren ze niet van gediend. Dit mannetje liet zich vlak voor zijn vertrek nog even zien, maar toen was de koek toch mooi op.....

Meneer Sperwer bleef vervolgens wél wat langer poseren. Wilde hij afgelopen zaterdag niet tussen de takken vandaan komen; vandaag maakte hij dat ruimschoots goed. Alleen toen hij zijn vrouwtje ging verwennen, liet hij zich niet bekieken. En gelijk heeft hij. Na "de daad" ging hij nog even een takje toevoegen aan het in aanbouw zijnde nest, om vervolgens weer op zijn lauweren te gaan rusten. 

Van het vrouwtje helaas alleen dit bewijskiekje van vlak na die paring. Maar zij komt ook nog wel.... tijd zat!