Een doordringende bedelroep gaf aan dat ik warm was. Ik moest hem bijna kunnen aanraken, maar zag nog niks. Totdat de veroorzaker ervan ineens naast mij opvloog om vlak voor mijn snufferd in een wilg verder luidruchtig te gaan zitten wezen. Een Koekoeksjong! En hij kreeg waar hij om vroeg. Een van beide pleegouders - volgens mij een Kleine Karekiet - kwam hem regelmatig van insecten voorzien. Voor mij een absoluut uniek schouwspel, zo'n calimero-act. In het vogelalbum staan de andere foto's. Twee met de eerdergenoemde waardvogel en één waar hij zijn locatie zit door te piepen. Een andere bewerking van een van die foto's staat trouwens ook op waarneming.nl.

Zo tussen de onweersbuien door al met al een best aardig geslaagde missie daar in de Rietputten. Daar word ik graag nog eens nat voor.