Het begon met deze Stormmeeuw. Hij stond zo verlegen te wezen, dat hij wel op de foto moést! Dat is een.

En op datzelfde strandje liep deze druktemaker druk te doen. De Drieteenstrandloper. Dat is twee.

Nummer drie werd de Kuifduiker. Hij bleef op gepaste afstand, waardoor het wederom geen wereldprent werd. Maar hij blijft vast nog wel even en dan wordt hij ook vast wel wat minder schuw.

Net als nummer vier, de Eider. Die zit er nu al zo lang, dat de mensheid hem worst zal wezen. Wil jij een foto? Dan krijg jij je foto! Wat jij wilt.

Nummer vijf was nauwelijks te zien. Die zat halverwege de KNS-boei, maar hij staat er op. De Roodkeelduiker.

En toen ik even later op het Zuidelijk Havenhoofd was, kwam soort nummer zes over vliegen. Een jonge Blauwe Kiekendief. Klik maar even op de Flickr-button. Daar staan nog negen prentjes van deze vogel.

En tot slot bleef nummer zeven, de Zeekoet, ook bijna buiten het bereik van mijn camera. Ook daarvan dus alleen een bewijsplaatje.