Het pad van een Kiekjesdief gaat niet altijd over rozen. Zoals vandaag bijvoorbeeld.

Met mijn boot struinde ik de oevers langs en kiekte wat Grutto's. Sommige van heel dichtbij en in leuke poses, dacht ik, maar daarover straks. Toen ik daarna aan een eiland aanlegde en daar even de benen ging strekken schoot uit het riet een vrouw Bruine Kiekendief te voorschijn. Kennelijk verstoorde ik haar in haar broeden. Alras kwam ook pa aanvliegen en samen cirkelden ze steeds in de buurt. Op een gegeven moment doken ze telkens opzichtig een stukje verderop het riet in, om mij de indruk te geven dat hun nest daar was. Inmiddels had ik mij al weer teruggetrokken op mijn boot om van een afstandje de zaak te volgen. Dat was echter niet ver genoeg om hen gerust te stellen. Pas toen ik had losgegooid speerde moeders weer naar haar oude nest. Dus toch.

Alle foto's gingen de mist in. Kennelijk was het programmawieltje van mijn nieuwe camera verdraaid en was ik vergeten te checken of wat ik schoot ook goed over kwam. Voor joker dus alles, maar wel een grappige Kiekendief-ervaring rijker.

De afgebeelde Grutto-man schoot ik vorig jaar op bijna dezelfde stek en onder bijna dezelfde omstandigheden.