(archieffoto 2012)
De Wielewalen hielden mij vandaag lekker aan het lijntje. Pas toen ik besloot om mijn zoektocht op te geven, begon er een langdurig te contactroepen. Hij liet zich ook - pesterig - twee keer heel kort zien in de boom vlak voor mijn neus. Ik houd het op een jong. Toen die wat verder weg vloog en daar niet van zijn plek kwam en maar bleef roepen, besloot ik wederom om af te taaien. Bij de laatste boom in het territorium aangekomen, begon een tweede vlak boven mijn hoofd te contactroepen. Ook die zag ik alleen tussen de bladeren scharrelen en later wegvliegen. Ook een jong volgens mij. Geen foto's helaas, maar gelukkig hebben we het geluid nog.......