'De aarde wordt het best genoten met onze ogen half gesloten.' (Leo Vroman). Dat zou de titel kunnen zijn van dit prentje dat ik vanmiddag op Lentevreugd schoot van de Goudplevier.
Als ik Hans daar trouwens niet tegen het lijf gelopen was, zou ik het beestje pardoes hebben gemist. Nu werd het - dankzij hem - alsnog een geslaagde sessie bij mooi laagstaand licht.
De volgende twee vond ik zelf ook zeer de moeite waard. Misschien zit daar ook wel de foto van de maand tussen. Wie weet.
En of het beestje de nieuwe aardappeltjes gaat halen, weet ik zonet nog niet. Behalve dat hij iets té benaderbaar was, zat hij mijns inziens wat teveel te geeuwen en te happen. Alsof er een braakbal dwarszat. Het beste maar van hopen voor deze onverstoorbare schoonheid.
