Superknuffels. Dat blijven het, de Bosuilskuikens. Zeker als ze dan ook nog eens omringd worden door de ach's en gossy's van Ingrid. Zij had mij namelijk gevraagd ze haar te wijzen en ik was zo aardig geweest dat nog te doen ook. Nou, ik had er absoluut geen spijt van. Zeker niet toen ik ook nog eens op de weg terug naar de onverbiddelijke parkeermeter, het volwassen exemplaar tussen het gebladerte ontdekte. Scoren!