Ik ging dus 'even' de Grote Piepers doen op het kunstmatige duintje bij het Zuidelijk Havenhoofd. En natuurlijk ging dat vreselijk mis, want die beesten waren zondag voor het laatst gezien, dus waarom zou ík ze dan nu nog vinden? Niet dus.

Piet vond ik wél. Op zijn krukje. Ook in afwachting van die Grote Piepers, maar tot dan toe niets anders gefotografeerd hebbend dan pa en ma Zwarte Roodstaart.

Als halve pleister op de wonde kreeg ik alleen het vrouwtje Zwarte Roodstaart redelijk op de kiek, ondanks het sombere weer. Kiek maar.

Daarna nog even afgereisd naar Leyenburg om te zien hoe het met de Slechtvalken stond. Nou, ze waren allebei thuis. Aanvankelijk duttend op de zusterflat, maar daarna afvliegend naar hun stekkie op het hoofdgebouw. Die leven dus nog! Gelukkig maar en het wordt tijd dat de gemeente wat van zich laat horen, want die schreven mij op 27 november j.l. dat ze 'binnenkort' contact met mij zouden opnemen. Benieuwd hoe 'binnenkort' zo'n ambtelijk 'binnenkort' dan wel is.