Sta ik net - samen met Thea - een onbekende vogelaar te vertellen over de Sneeuwgorzen die van de week op de dijk zaten, landen er twintig vlak voor onze neus tussen de basaltblokken voor het Semafoor. Zal je altijd zien dat mijn camera thuis ligt. Gelukkig was de ons vreemde vogelaar zo vriendelijk mij een van zijn camera's te lenen. Daar kon ik mijn eigen SD-kaartje in stoppen om toch nog wat bewijsplaatjes te maken. Dank daarvoor dus!

Ze bleven maar een paar minuten afwisselend foerageren en opvliegen, alvorens zij definitief door een Zwarte Kraai werden verbannen naar de overkant van de haveningang.

Even eerder zag ik nog een Eider en een Zeehond. En dat allemaal nog voor de lunch. Moet niet gekker worden. Wie weet wat de middag nog gaat brengen. Toch maar eerst mijn eigen camera ophalen!