'En, is dat nou eng op dat randje?' 'Ach....hoe zal ik het zeggen? Het voelt als......'

En zo zaten ze vanochtend na het eten heerlijk interessant te doen daar in die bak. De oudste had dus ontdekt dat het erg spannend is om op het randje van de bak te gaan zitten. Twee keer lazerde hij daarbij bijna naar beneden. Bij de eerste keer verstapte hij zich zelf en bij de tweede kreeg hij een kontje van een jonkie. Gelukkig dat we daar een stokje voor hebben gestoken, want dat verhinderde zijn eerste 'storting'.

Na een tijdje begon hij stoer te doen. Hij ging dan dwars achterin de kast zitten en rende vervolgens naar voren om met een vleugelslag op het randje te belanden. De rest keek vol bewondering toe en hij deed het af met dit ene simpele gebaar....ach!