Ik besloot om toch maar uit te varen. De Torenvalken uit de Hellegatspolder maakten zich namelijk zo druk om het plaatselijke Bruine Kiekendiefkoppel en de familie Buizerd, dat ik daar het mijne van wilde weten.
Toen ik eenmaal de haven uit voer, zaten de Torenvalken mij aan weerskanten van de Sassenheimervaart op te wachten. Ma op een vlaggenmast in de Hellegatspolder en pa in een boom in de Kooipolder. Eenmaal voorbij, dook pa op een muisje en vertrokken zij beide naar hun nest op de haven voor de prooioverdracht. Zij hadden er kennelijk alle vertrouwen in dat ik de zaak wel even zou regelen.
Vlak voor hun neus waren de Bruine Kiekendieven inderdaad meer dan behoorlijk bezig. Een prachtig schouwspel trouwens, hun baltsritueel. Tikkertje, synchroonvliegen, stunten en schreeuwen alsof het een lieve lust was.
Dat trok ook andere roofpieten. De Buizerds kregen er zelfs zelf zin van, evenals ma Sperwer. Haar veren gingen er van rechtop staan.
En de Slechtvalk? Die kwam alleen maar even kijken wat dat allemaal te betekenen had.
Dat, beste Slechtvalk, dat zijn nou de roofvogelhormonen die opspelen! Leuk toch?