Het lijkt een scheldwoord, maar het is de aanduiding van het stadium waarin een jonge vogel verkeert zolang hij alleen - met af en toe wat gefladder - rondscharrelt in de takken rond het nest en nog niet écht kan vliegen. Dan heet hij zo, een 'takkeling'. 't Is even een weet.

Nou een van 'onze' jonge Haagse Boomvalken verwierf vanochtend die titel. Het jong verliet het nest om er vlak boven te gaan poetsen en stoer te gaan zitten wezen. Na een tijdje kreeg het toch heimwee en dook het nest weer in. Jong twee bekeek alles met belangstelling en soms zelfs met enthousiasme, maar durfde zelf de stap nog niet te zetten. Dat komt spoedig; let maar op. Moe deed net of ze er geen interesse in had en ging er met haar rug naartoe zitten. Heel stiekem keek zij af en toe even om, want ook voor haar zijn dit spannende momenten. Pa hield op een afstandje de wacht en joeg af en toe een plaatselijke meeuw de stuipen op het lijf. Meer niet.

's Middag op Lentevreugd was het ook een en al Boomvalk wat de klok sloeg. Ik zag er vier. Druk in de weer met vliegoefeningen, jachtpartijen en lui zitten wezen in de kale bomen.

Een - fotografisch gezien - vruchtbaar dagje.